Toen zijn we gewoon maar gaan lopen,
nog half doof en blind.
De deur van de stal stond open,
en daar vonden we het kind.
Het lag op de grond in ons midden
als een ster in stro en slijk.
Ik heb maar gewoon staan bidden
van angst en geluk tegelijk.
Deel 4:
Een herder - door Michel van der Plas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten